In Nederland wordt de methode Bugnet sinds 1948 toegepast, na introductie in Nederland door Madame Bugnet.
Madame Th. Bugnet-van der Voort was een Nederlandse van geboorte en getrouwd met de Fransman Bugnet. In Frankrijk had zij haar diploma kinésithérapie behaald en in haar fysiotherapeutische praktijk was zij begonnen met een systeem op te bouwen van oefeningen met z.g. 'auto-résistance'. Dit waren oefeningen waarin de patiënten zichzelf een weerstand (tot maximaal opgevoerd) gaven. Zij was op dit idee gekomen naar aanleiding van een boek van S. Bennett: “Old age its cause and prevention “(1936). Bij de behandeling van patiënten in haar praktijk paste Madame Bugnet tijdens deze 'auto-résistance-oefeningen' musculaire manipulaties en andere weerstanden toe. Zo kwam zij op empirische wijze tot een nieuwe techniek van behandelen.
M. van G., geboren in 1945, kreeg vlak voor haar eerste verjaardag polio. Zij was de eerste Nederlandse Bugnet patient. M. van G. studeerde theologie en muziek en werkte als zangeres en als geestelijk verzorger. Zij is getrouwd en heeft twee dochters.
De ‘ik' in onderstaand verhaal is degene aan wie het boek over Bugnet werd opgedragen, "omdat haar positieve reactie op de behandelingsmethode Bugnet geleid heeft tot de definitieve vormgeving van de publicatie".
Op de leeftijd van 11 maanden heb ik polio gekregen. Toen de ziekte voorbij was, kon ik alleen nog maar mijn hoofd en mijn rechterhand een beetje bewegen. De rest van mijn spieren was verlamd. En gelukkig waren mijn ademhalingsspieren niet aangetast.